Η πρόταση μου για το Κυπριακό

Συνοπτικές θέσεις στο εθνικό θέμα

Μια αναδρομή

Η Κυπριακή Δημοκρατία δημιουργήθηκε το 1960 ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων Ζυρίχης – Λονδίνου.

Οι θεσμοί και το σύνταγμα της δεν διαμορφώθηκαν ως αποτέλεσμα άσκησης της λαϊκής βούλησης αλλά υπήρξε, με όλα τα μειονεκτήματα της, το ανάχωμα του ελληνισμού της Κύπρου αλλά και όλων των νομίμων κατοίκων της.

Αντεξε την τουρκική αμφισβήτηση μετά από τα δικοινοτικά επεισόδια του 1963 όταν το ψήφισμα ΣΑ ΟΗΕ 186 (1964) επιβεβαίωσε την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Αντεξε επίσης τα δραματικά γεγονότα της εισβολής του 1974 όταν καταλήφθηκε και παραμένει υπό κατάληψη πέραν του ενός τρίτου του εδάφους της.

Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι το κράτος που, κυρίαρχο επί ολοκλήρου της νήσου Κύπρου, εντάχθηκε ως ισότιμο μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση την 1η Μαΐου 2004.

Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ)

Η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ) περιλήφθηκε για πρώτη φορά στο ψήφισμα 649 (1990) (διζωνική ως προς το έδαφος) και στο ψήφισμα 750 (1992) αναφέρεται για πρώτη φορά με τη σημερινή της ονομασία (ΔΔΟ).

Το σχέδιο Ανάν το οποίο απορρίφθηκε από το ελληνοκυπριακή κοινότητα το 2004 ήταν ουσιαστικά μια ΔΔΟ.

Μετά την απόρριψη του ξεκίνησε νέα διαπραγμάτευση για το κυπριακό επί προεδρίας Χριστόφια (2008-2013) και επί προεδρίας Αναστασιάδη (2013-2017).

Ως αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης προέκυψε ένα πλαίσιο το οποίο είναι ουσιαστικά ΔΔΟ και το οποίο αναπαράγει σε μεγάλο βαθμό το σχέδιο Ανάν.

Στις διαπραγματεύσεις του Γκραν Μοντανά η διαπραγμάτευση κατέρρευσε διότι δεν αποδεχόταν η Τουρκία να αποσύρει στρατεύματα της. Σε ό, τι αφορά το μονομερές δικαίωμα επέμβασης αποδεχόταν μόνο να το επανεξετάσει μετά από τρεις προεδρικές θητείες (15 χρόνια).

Ο ΓΓ του ΟΗΕ κατέθεσε στην καταληκτική φάση της διαπραγμάτευσης τα 6 σημεία του τα οποία έγιναν αποδεκτά από τον πρόεδρο Αναστασιάδη. Μεταξύ άλλων προβλέπουν την απόδοση προτεραιότητας στον χρήστη (αντί του νόμιμου ιδιοκτήτη) στα εδάφη που δεν θα επιστραφούν και επίσης εκ περιτροπής προεδρία μεταξύ των κοινοτήτων.

Εκτοτε η Τουρκία μιλά για αναγνώριση δύο κρατών στην Κύπρο.

Περιγραφή των στοιχείων που είναι απαραίτητα για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση

Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι αυτό που διεκδικούμε στην Κύπρο διαχρονικά είναι την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει αποκατάσταση της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας σε όλο το νησί και την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και εποίκων.

Ταυτόχρονα και ως ανεξάρτητο κράτος μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ η Κυπριακή Δημοκρατία απαιτεί την κυρίαρχη διαχείριση των υποθέσεων της χωρίς οποιουσδήποτε εγγυητές ή δικαιώματα επέμβασης.

Πέραν της αποκατάστασης της νομιμότητας, πρέπει να υπάρξουν και κάποιες τροποποιήσεις του κυπριακού συντάγματος ώστε να αμβλυνθούν κάποια φυλετικά στοιχεία από το κυπριακό σύνταγμα τα οποία εμποδίζουν την ομαλή κρατική λειτουργία και δημιουργούν φυλετική αντιπαράθεση. Σε περίπτωση που οι νόμιμοι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας κρίνουν ότι πρέπει να περιληφθούν κάποια στοιχεία τοπικής αυτοδιοίκησης αυτά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να θέτουν σε κίνδυνο την ενότητα του κράτους. 

Θα δεχθούν οι Τούρκοι τις πιο πάνω αρχές; Όχι αλλά οι πιο πάνω προϋποθέσεις είναι απαραίτητες προκειμένου να υπάρξει μια δίκαιη και βιώσιμη επίλυση του κυπριακού.

Ρεαλισμός δεν είναι να αποδεχθούμε τους τουρκικούς όρους απλά και μόνο για να κλείσει το κυπριακό χωρίς να εξασφαλιστούν όροι επιβίωσης του κυπριακού ελληνισμού. Καλύτερη συνεπώς η παράταση του σημερινού αδιεξόδου εν αναμονή αλλαγής του διαπραγματευτικού ισοζυγίου.

Εντωμεταξύ βέβαια χρειάζεται ενίσχυση της Κυπριακής Δημοκρατίας η οποία είναι το μόνο όχημα που μπορεί να εξασφαλίσει την φυσική και εθνική επιβίωση των Ελλήνων της Κύπρου αλλά και όλων  των νόμιμων κατοίκων της νήσου. 

Γιατί είναι προβληματικές οι μέχρι σήμερα παραχωρήσεις μας οι οποίες οδηγούν σε λύση ΔΔΟ

Η ΔΔΟ δεν είναι μια νταμπέλα. Εμπεριέχει και συνοψίζει πολλές από τις παραχωρήσεις που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα στο κυπριακό και οποίες αναιρούν πολλές από τις προϋποθέσεις λύσης που τίθενται πιο πάνω.

Λχ οι παραχωρήσεις μας μέχρι σήμερα που εμπεριέχονται και στις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ 2008-2013 (Συγκλίσεις) προβλέπουν μεταξύ άλλων στοιχεία που συναποτελούν την ΔΔΟ.

Υπό το φως αυτών των δυσλειτουργικών και άδικων χαρακτηριστικών που συναποτελούν τη ΔΔΟ η πλευρά μας αλλά και κάθε νουνεχής πολίτης της μελλοντικής κυπριακής πολιτείας Τούρκος, Μαρωνίτης, Λατίνος, Αρμένιος ή Ελληνας δεν έχει άλλη επιλογή παρά την απόρριψη της. Πολύ σύντομα θα βρεθούμε μπροστά σε ένα νέο σχέδιο Ανάν, χειρότερο και από το προηγούμενο, και το κόστος απόρριψης του θα είναι πολλαπλάσιο από τη σημερινή

Στρατηγική Απελευθέρωσης: Πολιτική μας προς ενίσχυση της θέσης μας για να πετύχουμε δίκαιη και βιώσιμη λύση

Μέχρι την επίτευξη τέτοιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης αλλά και προς αύξηση των πιθανοτήτων επίτευξης τέτοιας λύσης θα πρέπει να γίνουν τα ακόλουθα:

1. Ενίσχυση του κύρους και προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό με εξυγίανση των θεσμών και ενίσχυσης του ρόλου των πολιτών.
2. Ενίσχυση των σχέσεων με την Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα και συντονισμός ενεργειών σε επίπεδο ΕΕ, σε όλα τα διεθνή βήματα και ουσιαστική αναβίωση του δόγματος του ενιαίου αμυντικού χώρου.
3. Ενίσχυση της άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας (ξεχωριστές προτάσεις για την άμυνα).
4. Ενίσχυση της οικονομίας μας (ξεχωριστές προτάσεις για την οικονομία).
5. Ενίσχυση των διεθνών ερεισμάτων και συμμαχιών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενίσχυση των τριμερών συμμαχιών με Ελλάδα, Ισραήλ και Αίγυπτο καθώς και προώθηση του αγωγού Eastmed.
6. Αφαίρεση κυπριακών διαβατηρίων από πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας οι οποίοι προβάλλονται ως αξιωματούχοι του ψευδοκράτους.
7. Σύσταση Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Στρατηγικής κάτω από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με περίληψη ακαδημαϊκών αλλά και εκπροσώπων των αρμόδιων υπουργείων.
8. Αναδόμηση Εθνικού Συμβουλίου. Ενίσχυση του με τεχνογνωσία και αυστηρή εφαρμογή κανόνα εμπιστευτικότητας.
9. Εκστρατεία ενημέρωσης και διαφώτισης των ξένων για τις θέσεις αρχών μας και ανάδειξη του προβλήματος ως προβλήματος εισβολής και κατοχής.
10. Ανάδειξη της πειρατικής και παράνομης φυσιογνωμίας του ψευδοκράτους. Σύσταση ειδικής ομάδας (task force) στο Υπουργείο Εξωτερικών για καθοδήγηση της διαφώτισης από όλες τις πρεσβείες καθώς και εντοπισμό γεγονότων που χρήζουν άμεσης διπλωματικής αντιμετώπισης.
11. Επανεξέταση του κανονισμού της πράσινης γραμμής και υιοθέτηση αυστηρού ελέγχου στα σημεία διέλευσης ώστε να αποτραπεί η διέλευση απαγορευμένων προϊόντων καθώς και προϊόντων από την Τουρκία.
12. Αγορά ειδικών συστημάτων επιτήρησης και ελέγχου της πράσινης γραμμής με σκοπό να αποτραπεί η ανεξέλεγκτη είσοδος στις ελεύθερες περιοχές.
13. Εγκατάλειψη της συζήτησης ΜΟΕ που προάγουν τη λογική του κυπριακού προβλήματος ως δικοινοτική διαφορά και διεκδίκηση μέτρων κατά της Τουρκίας για τη συνεχιζόμενη κατοχή του κυπριακού εδάφους.
14. Αμεση καταγγελία σε όλα τα διεθνή βήματα και επιμονή σε κυρώσεις κατά της Τουρκίας από την ΕΕ για τον εποικισμό της Αμμοχώστου.
15. Επαναφορά με ένταση του ζητήματος του εποικισμού και των σχετικών εκθέσεων Γκλάξο και Κουκό οι οποίες καταδικάζουν τον παράνομο εποικισμό των κατεχομένων.
16. Προώθηση πολιτικής ενίσχυσης της τουρκοκυπριακής κοινότητας ως πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας και ανάδειξη της καταπίεσης που δέχονται από τη συνεχιζόμενη κατοχή.
17. Εκδήλωση ετοιμότητας διαπραγμάτευσης με τον εισβολέα επί τη βάσει ορθών αρχών που θα διαλαμβάνουν αποχώρηση του από την Κύπρο και διακοπή των εγγυήσεων.
18. Αξιοποίηση της απόφασης για τα νησιά Τσάγκος με προσφυγή στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υπό το άρθρο 96 του Χαρτη του ΟΗΕ για λήψη συμβουλευτικής γνωμάτευσης του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για αμφισβήτηση της υποτιθέμενης κυριαρχία των βρετανικών βάσεων και τη συνθήκη εγγύησης.

Τα ανωτέρω θα θωρακίσουν την Κυπριακή Δημοκρατία έναντι νέας επιβουλής και θα προσφέρουν ασφάλεια στους πολίτες της. Ταυτόχρονα αποτελούν τον καλύτερο τρόπο βελτίωσης των διαπραγματευτικών δεδομένων ώστε να υπάρξει δίκαιη και βιώσιμη επίλυση του εθνικού θέματος.

Κατεβάστε ΕΔΩ το Φυλλάδιο για το Κυπριακό και τη Διαφθορά.